onverwachtse verrassing

Joey keek er al het hele schooljaar naar uit..net voor zijn examen zou beginnen zouden ze met school naar Tsjechie gaan..dus ik ook vrij geregeld want als Lex dan ook vrij zou nemen dan zouden we samen ook nog iets leuks kunnen ondernemen.. we hadden het al zolang van te voren leuk gepland maar door de hele situatie in februari hadden we ook veel uren nodig gehad en zeker voor Alex was vrijnemen niet zomaar meer mogelijk want in april is het voor een hovenier ook topdrukte.. ergens halverwege maart had hij er nog eens om gevraagd bij zijn leidinggevende maar er niets meer op gehoord.. ik zou wel vrij zijn want er moeten dit jaar 200 uur op..prima allemaal ik zal me vast wel gaan vermaken
Joey hoorde nog niet zolang geleden dat ze door de hoge kosten stijging  maandagavond pas zouden gaan rijden en donderdagavond aan de terugreis zouden beginnen om zo de kosten te drukken ..goed dus dat wij geen midweekje weg hadden geboekt wat we bij onze eerste brainstorm hadden bedacht..

maandagochtend was Lex dus gewoon richting werk gegaan want hij had niets meer gehoord en zeuren dat wil hij echt niet..het was niet anders we zouden de avonden samen doorbrengen en het zou vast goed komen..gaat om kort over 7 mijn telefoon ik ben toch vrij..zet jij koffie en start de computer maar vast..ja joh jij bent maf ..ben ik weekje vrij even bijtanken want ik zit er flink door heen omdat het met Yerell maar zo bar blijft gaan ..maar ik als goede vrouw voor haar man dus toch maar veel te vroeg de dag gestart en gedaan wat mij gevraagd werd..
rond 8-en hadden we dus duidelijk dat we samen van di. tot donderdag weg wilden maar hoe of wat..?? onze eerste brainstorm zei toendertijd  Zeeland zodat we daar ook onze vrienden konden opzoeken maar nu staat er een afspraak voor Koninginnedag dus Zeeland dat hoefde niet..waar we normaal zo kunnen genieten van de kust was de harde wind en de mindere weersverwachting ook niet echt uitnodigend.. iedereen hoor je altijd over vakantieveilingen maar als ik daar  iets zag kon ik niet de volgende dag al weg..en via last minutes zat er echt al heel veel betaalbaars vol..dus maar gaan zoeken op de site van de Fletcher groep..daar zijn we al een paar keer eerder `heen` geweest..en dat is ons altijd prima bevallen...hier ook last minutes ingetikt en er kwam een leuk rijtje te voorschijn met suggesties niet al te ver van huis..manliefs oog viel op een kasteelachtig plaatje en zo gebeurde dat wij 3 daagjes gelogeerd hebben op landgoed Eerbeek in een waar landhuis...niet de meeste luxe maar die zoeken we ook niet even niets moeten en er samen uit zijn om de batterij weer op te laden dat was ons doel..
de agenda stond eigenlijk toch wel aardig vol dus die maandag zijn we druk geweest met alles omplannen..Yerell bezocht samen met Joey want voordat je op schoolreis gaat wil je je broertje toch ook nog wel even knuffelen..ooh dan gaan we op het moment dat Yerell muziek heeft was mijn goede ingeving maar helaas kon de boy dit keer niet zo genieten als ik eerder zelf wel had mee mogen maken..wel een paar heel korte mooie momentjes maar de epi was hem helaas de baas..

Joey dus maandag avond richting school gebracht war de bus klaar stond..manlief zat op de kapperstoel bij zijn dochter want nu moest hij ook maar eens model zijn en zien hoe zijn meis het kappersvak al leuk in haar vingers krijgt als is het allemaal toch moeilijker als je mss van te voren zou denken..goed en recht knippen het vraagt wat vaardigheid..

raar maar wel fijn om er dus toch onverwachts samen een paar dagen tussen uit te kunnen..heerlijk relaxed de dinsdag begonnen en toch wel op tijd vertrokken zodat we ook nog echt iets aan de dag zouden hebben ..de Veluwe we kennen het er al wel aardig goed maar het blijft een mooi plekje Nederland..geluncht  in Dieren en er een frisse neus gehaald tijdens een korte wandeling langs de IJssel.. de lente liet zich al volop zien veel bomen vol bloesem of jong blad..van die kleine geniet dingetjes die weer nieuwe energie geven...de temperatuur was alleen iets minder als dat ik wel zou wensen maar je kan niet alles hebben..
Bij het hotel aangekomen zagen we al snel dat waar iedereen roept dat het slecht gaat met de economie het wel mee zou vallen want de parkeerplaats stond goed vol met veel auto´s met fietsen achterop..iets wat wij zelf ook bedacht hadden alleen nemen wij ze in onze bus droog over..))een  modern hoofdgebouw met daarin de voorzieningen als restaurant en bar en ook wel kamers ..maar maandag tijdens mijn telefonisch boeken was al duidelijk dat wij een kamer in het land of koetshuis zouden krijgen want dat had onze voorkeur.een verrassing dus wat we zouden treffen..maar een keurig verzorgde kamer aan de achterzijde van het landhuis met prachtig uitzicht over het park en rododendrons als directe buren..kan vervelender dus..
voor het diner maakten we nog een heerlijke uitwaaitippel en zo lagen we zo redelijk onverwachts op een dinsdag in een heel romantisch sfeertje samen bij te tanken..want volgens de dokter had ik dat ook echt we nodig..maandags had ik haar nog aan de lijn omdat ik weer zo verkouden ben en Yerell daar niet mee aan wil steken..ja je weerstand is door alles wat je meemaakt weg uitrusten is het enige wat zal helpen...dus toen ik zei waarmee Alex me verrast had vond ze het alleen maar een geweldig plan en wenste ons veel plezier !!

Dinsdag zei het weerbericht onstuimig weer woensdag dus hoe zouden we dat nu ingaan vullen..het zonnetje scheen die morgen dus na het ontbijt toch de fietsen uit de bus gehaald en een route uit de map bij de receptie gehaald..het plan was 30 km fietsen door bossen en heide maar helaas stond er niet bij dat het ri. de Posbank was en moest ik na zo´n 15 km toch vaststellen dat ga ik niet trekken al die klimmetjes zo verder..daar is mijn conditie echt 0,0 voor.. dus de route wat aangepast en dat bleek ook goed want nu waren we na zo´n 25 km terug in het hotel net voor de bui losbarstte.. ons voornemen voor de woensdag dus ook iets aangepast en richting Zutphen gereden met de auto maar het bleef echt regenen en kletsnat wilde we niet worden..ons tochtje met de fluisterboot wat we al zolang willen dus maar weer uitgesteld..dus mogen we nog een keertje terug naar het stadje wat wij zo gezellig en kneuterig vinden...er wel lekker uitgebreid geluncht en een hapje voor de avond meegenomen..allemaal kwam het achteraf goed uit..want veel hadden we kunnen verschuiven maar de belafspraak met de neurologe niet en al wetend dat het niet echt een gesprek zal zijn wat je in de menigte voert was het allemaal zo prima..raar hoor om na jaren een belafspraak te hebben met een neurologe die we natuurlijk ook al lang kennen maar nooit onze behandelaar was.. wel een handig ding dat zij behalve neurloge ook kinderarts is en zo konden we samen een goed en realistisch gesprek hebben e een plan de campagne maken waarin comfort voor op mag staan.. Yerell heeft de pech dat zijn sonde er tijdens grotere aanvallen met regelmaat uit schiet en dan ontstaat er in weze een paniek situatie omdat er niet te lang tussen uitfloepen  en terug terugplaatsen moet zitten.. zij nam contact op met de chirurg die ik donderdag al aan de lijn had en eigenlijk Yerell moet zien voor het beste advies..nu maar even bekijken of we dat waar gaan maken want echt elke overprikkeling is een tc momenteel of dat nu willen?? en heerlijk relaxed avondje in een landhuis werd het dus..en ik voelde me niet top maar wel even helemaal ontspannen ..echt een vakantie gevoel !!!

donderdag op weg naar huis een tussenstop gemaakt met zandsculpturenfestival in Garderen met dit jaar het koninklijk huis als thema en ook daar boften we met het weer..we zaten nog niet in de auto op weg naar huis of de bui barstte weer los..echt lente was het met het weer dus niet eerder herfst maar we hebben wel even van die 3 daagjes samen weg kunnen en mogen genieten!!

Yerell strijd verder en dat doet mij als zijn mama erg veel pijn ..des te blijer ben ik dan ook met de contacten die ik mag hebben met mijn vriendin -collega mama die helaas in het zelfde bootje vaart..een half woord en we snappen elkaar en hoeven ons verdriet ook niet verder uit te leggen ..we gunnen onze kinderen zo veel meer..

Vanmorgen deze vrijdagmorgen dus ging opnieuw vroeg hier de telefoon nu was het zoonlief Joey die al in Utrecht was aangekomen..of ik hem kwam halen maar 6 km file en 7.15 nodigde niet echt uit..dus kwam hij met het OV want dat deden de meesten toch ook en zo konden ze met elkaar reizen.. blij dus wel met het weer van vandaag want de wasmachine draaide overuren  en alles wappert nu aan de lijn .. de strijk komt later wel weer..

komende dagen probeer ik nog even uit te rusten.. gaan we genieten van ons dagje Wissenkerke  voordat we dinsdag het ritme van alle dag weer oppakken

goed weekend iedereen
liefs uit Laren xx

vrienden zijn speciale mensen

http://www.youtube.com/watch?v=KMtwTCfJpdU

ik kom zojuist terug van Yerell..eigenlijk moet ik zeggen vanochtend waren we ..Alex en ik naar de dienst op sherpa waar de dominee voorging die wij al jaren mogen kennen en waar mee we een vriendschap heb mogen opbouwen..samen met hem zijn we na de dienst naar Yerell gegaan die helaas zelf niet meer de mensen die hem dierbaar zijn op kan zoeken..mensen moeten naar hem komen..en daar op Yerells kamertje mochten we een moment met een gouden randje beleven..Yerell zat zoals we al gewoon zijn in het bijna donker maar herkende ons direct en toen R. aan zijn bedrand verscheen ontstond er eerst een korte blik naar mij van mams dat kan toch niet en daarna een grote lach .. heel fijn en bijzonder en ook grote dankbaarheid..

nadat het bezoek weer ging omdat hij weer huiswaarts moest bleven wij nog even bij onze knul..en mochten nog een fijn moment meemaken..zoals iedere zondag  werden er pannenkoeken gebakken als lunch en nu Yerell geen dieet meer heeft kan hij ook weer van zijn lievelingskostje genieten..we tilden hem even uit bed in zijn zitzak en daar genoten wij als ouders van het moment dat onze knul zo heerlijk de pannenkoek oppeuzelde

dit soort momentjes doen mij goed want ik heb steeds zwaarder met het feit dat zorg delen echt niet altijd simpel is..vele liefdevolle handen omringen mijn boys maar juist op momenten dat het nodig is lijken die te ontbreken en dan breekt mijn moederhart

vraag ik dan te veel..verlang ik onmogelijke dingen  en nog meer twijfel vragen spoken door mijn hoofd
maar juist de preek van deze mogen KIJK MIJ AAN  waren de woorden die ik nodig had..doe het nooit alleen maar vertrouw op God...nav Handelingen 3 na wat googlen op die tekst kwam bij volgende linken uit en die tekst is net wat ik nu nodig lijk te hebben.. vooral het gedicht doet tranen over mijn wangen rollen( http://www.kerkenhandicap.nl/new_page_4.htm)http://www.kerkenhandicap.nl/Gedicht%20Handelingen3.htm
Yerell kan zoveel niet meer maar hij geniet van de dingen die hij nog wel kan daar kan ik als zijn mams nog veel van leren

ook vertelde in de dienst iemand over haar reis naar Oekraine waar ze een zorginstelling voor verstandelijk beperkten heeft bezocht en waar je echt de kriebels va over je rug voelt lopen..wat zijn we dan rijk dat wij hier in Nederland mogen wonen..we mopperen zo vaak omdat we beter willen maar eigenlijk zijn we hier echt niet slecht af..

vele mensen passeren..maar sommigen blijven..zo heeft Yerell al jaren een vriendinnetje..ze kennen elkaar van de jeugdwoning waar ze 8 jaar geleden samen woonden..zij is heel trouw en bezoekt haar vriendje nog met grote regelmaat en trakteert mij dan met mooie plaatjes die ze maakt met haar mobiele telefoon.. zij kent Yerell al jaren en weet dus ook wat hij allemaal heeft gedaan..vele vaardigheden die hem zijn afgenomen door het epilepsiemonster.. ze deelde de anekdote  van de week..Astrid weet je nog dat Yerell mij zocht en dat hij de trap op was gelopen omdat het personeel niet in de buurt was..maar onderweg had hij de wc rol gepakt en als het hondje bekend van de reclame was hij naar boven geklommen..met achter hem aan die sliertpapier.ja dat weet ik nog ..mijn knul was een ondeugend ondernemend ventje en dat gun ik eigenlijk zo graag weer..

vele mensen die nu met mijn boy werken weten niet waar we het overhebben en kunnen zich er soms ook geen voorstelling bij maken..des te specialer zijn dus de mensen die niet meer dagelijks met mijn knul werken maar nog steeds contact met ons hebben..dankbaar kijken we dus terug op momenten die we samen deelden en waaruit een vriendschap is ontstaan..heel bijzonder is dat telkens weer

mensen die aan een half woord genoeg hebben omdat ze in het zelfde schuitje varen ik noemde het al eerder maar juist aan die mensen moet ik op dit moment denken zij zijn vaak degenen die mijn verdriet voelen omdat ze zelf ook met hulpverleners te maken hebben en mee voelen dat zorg delen echt niet altijd simpel is.

zelf ben ik momenteel niet echt trouw in mijn vriendschappen..ik merk dat ik de hele opname van februari nog steeds aan het verwerken ben echt wel dankbaar ben dat onze boy nog in ons midden mag zijn maar zijn lijden en strijden doet mij pijn.. ik zou zo graag meer willen..

op tv zag ik de laatste dagen een paar programma''s die me raakten
een uitzending van de Wandeling waarin ouders vertelden hoe ze voor hun gehandicapte zoon zorgen..een jongen die door een ongeval beperkt raakte.. een uitzending van de Verandering waarin een jong volwassenen vertelde hoe zwaar de strijd was toen zij ziek bleek en zich ondanks amputatie letterlijk en figuurlijk  weer een nieuw leven in wandelde ..en vanmorgen zagen we Nederland Zingt waar een moeder vertelde hoe ze borstkanker doorgemaakt heeft en overwonnen heeft.. al deze getuigenissen doen mij weer beseffen dat ik soms echt wel meer dankbaar mag zijn..want al; maken we veel mee ..sommigen nog meer..

nou..deze week heb ik helaas ook weer letterlijk mee gemaakt dat een ongeluk in een klein hoekje zit..ik ben aangereden vanachter..doordat mijn mede weg berijdster niet goed oplette..de auto had niets maar zelf zit ik wel even in de kreukels..2 gekneusde rugwervels en gekneusde ribben ..en dat terwijl we echt niet hard reden want we stonden voor het stoplicht.. ach dat komt vast wel weer goed..en ik heb de afgelopen dagen weer gemerkt hoe veel lieve mensen wij dan om ons heen hebben..

het is zondag..eigenlijk schrijf ik dan  nooit een blog..maar vandaag wilde ik even mijn emotie van me aftikken dat doet goed !!!

 ik begon met een link met de naam vrienden zijn speciale mensen !!!

ik eindig met de link omdat ik van mensen houd !!!

http://www.youtube.com/watch?v=33XV-NfxCNE

een heel fijne en goede week

liefs Astrid

toeval bestaat niet

al zijn er met grote regelmaat grote ???? toch durf ik te geleven en te vertrouwen op
TOEVAL BESTAAT NIET
overal is een bedoeling mee..
zo stond ik afgelopen zondag boven een wandelwagen de kleine boy te bewonderen de mama is een dochter van van een collega die ik maar kort mee mocht maken omdat zij ons ontviel... ik heb de boy al vaker gezien en juist nu sprak ik de woorden wat zou je moeder trots zijn geweest..dit had ik natuurlijk al wel eerder gedacht maar nooit uitgesproken...bleek afgelopen zondag juist de sterfdag van de oma van deze boy te zijn..wat zou ze trots zijn geweest op haar dochter !!!

we kregen het bericht dat er binnen onze kennissen kring een nieuw leven mocht beginnen terwijl we op de zelfde dag hoorden dat iemand anders een dierbare had moeten loslaten..soms zijn dingen zo oneerlijk en stellen wij echt ons de vraag waarom ??? maar over al is er een bedoeling mee al snappen we die vaak op dat moment niet..

met regelmaat voel ik spanning rondom mijn oudste boy..maar veel slik ik tegenwoordig maar in omdat ik de vrede in huis graag zo veel mogelijk wil bewaren..maar soms zeg ik toch iets wat recht uit mijn hart komt...ik houd van jou alle dagen van mijn leven in elke omstandigheid weer...komt er een dag later een mail binnen met echt daarin geen leuke mededeling maar wel weer bevestigingen van waar ik hier thuis toch ook tegen aan loop..ik ben dus niet de enige die worstelt met mijn boy die vooral met zich zelf worstelt door alles zelf te willen uitvinden..maar waarom zijn wij dan zijn ouders..ouders willen smaen met hun kinderen de werled ontdekken in goede en slechte tijden  !!
Joey mag wel trots op zich zelf zijn..hij heeft de 1e ronde binnen het GLR behaald en volgende week moet hij op voor de 2e ronde nu een gesprek met 1 van de co-ordinatoren  binnen de afd SIGN ..daarin moet hij zijn motivatie nog eens toelichten en zijn port folio presenteren...en als hij die ronde door mag komen volgt er nog 1...even een vervolg opleiding kiezen is tegenwoordig al niet simpel want er zijn er zo ontzettend veel maar toegelaten worden is ook echt niet simpel.. binnen het NIMETO heeft hij de toetsmiddag voor RPC ook met een goed gevoel afgerond en dus is het spannend wat daar voor uitslag van op de mat gaat vallen

rondom mijn jongste boy probeer ik iets meer afstand te nemen ..merkte dat ik echt geen rust meer vond en er mee opstond en mee ging slapen..niet dat ik nu niet meer met hem bezig ben maar als werkelijk word wat artsen verwachten zal ik alles toch ook een plek moeten gaan geven..verdriet zal er echt niet minder om zijn maar mijn psychologe heeft mij in een goed gesprek bewust proberen te maken dat ik er zelf ook ben en als ik niet voor mezelf zorg het niet vol ga houden..heel bewust hebben we er voor moeten kiezen welke wegen we bewandelen..en Yerell ligt in Gods Hand ..HEM kunnen we vertrouwen en mogen hem ook de leiding geven..rondom Yerell heen zijn veel liefdevolle handen die de zorg graag met ons delen  en nu er zo frequent goede gesprekken gevoerd worden lijkt het ook iets makkelijker te gaan..mijn mailtjes naar allerlei disciplines lijken vrucht te gaan afwerpen en dat is alleen maar ter voordele van mijn boy en al die anderen om hem heen..
hij heeft het nog steeds zwaar we moeten helaas concluderen dat hij echt met de dag inlevert maar op de iets betere momenten kan hij ook echt genieten van ons om hem heen...

de Paasdagen liggen achter ons..we hebben deze vrij rustig maar toch ook met een goed gevulde agenda doorgebracht..tijd voor elkaar mogen nemen en dat is alleen maar fijn..vrienden en familie bezocht of hier gehad echt positief waardevolle momenten  waar ik met een fijn en goed gevoel op terug wil kijken..heerlijk gefietst over de hei..samen een stukje mogen wandelen..een rondje mogen rijden dichtbij huis maar ooh zo mooi is het landschap bij de loosdrechtse plassen en met het mindere weer kan je er tenminste nog goed rijden..straks als de zon weer volop schijnt dan is er daar bijna geen doorkomen aan door al het toerisme

Annet Maikel en Dirk kwamen gezellig eten hier op 1e paasdag..dus ik kon mijn kokkerel kunsten weer uitvoeren heel simpel eigenlijk was het menu..gevulde kipfilet uit de oven..krieltjes ..spercieboontjes in spek gewikkeld..bloemkool met een kaas sausje verse appelmoes ...maar het was goed te eten want alles was schoon op...dus de kokkin tevreden

Toeval bestaat niet..er komen mensen o ons pad die een aanvulling mogen zijn in mijn beleven..die mij weer een nieuwe kracht geven door een berichtje of belletje..mensen die veel al door mijn boys op mijn pad komen maar pas ook een familie lid van 1 van de oudjes die ik mag bezoeken..woorden worden dan gesproken die ik soms net op dat moment nodig heb..terwijl sommigen echt niet weten wat er hier achter de deur allemaal afspeelt..

las volgend gedicht en zo voelt het ook voor mij ...

Ik ben druk en moe iemand te zijn
en te worden wat men van mij verwacht

Waarom ren ik ?
en waarom zoveel tijd aan dingen
die maar zo kort duren?

Is er dan een God die mij drijft tot haasten
tot ik opgebrand zie dat er niets blijft?

of is er iemand
-de rust zelve-
die het woord voor mij doet
en me in de stilte ont-moet ?

ik geloof dat juist dit geicht mij op dit moment doet bewust worden dat ik voor mezelf mag en moet zorgen
als ik dat doe ben ik ook een betere moeder en vrouw binnen mijn gezin..
een gezelligere vriendin voor allen die wij mogen kennen

soms snap ik niet waarom juist dingen op die momenten gebeuren maar toeval bestaat niet al zullen er heus ??? blijven

goede week maar weer voor allen die dit lezen

zwart op wit

vaak weet je heel veel dingen wel maar als dingen zwart op wit gezet worden of gezegd worden door mensen waar je het eigenlijk niet verwacht had dan komen ze toch weer harder binnen en sta je met 2 benen weer op de grond

kom net thuis van een overleg over mijn jongste boy..dat heb ik natuurlijk met grote regelmaat maar nu een overleg met wel heel veel mensen rondom de grote tafel..managers artsen -euten -ogen mensen van de werkvloer en ik als mams ..want ""paps"" kreeg het niet geregeld..is zo blij dat hij weer in zijn ritme van werken zit dat dit echt niet zomaar in zijn agenda paste..

vorige week had ik al een gesprek met de neuro waardoor ik wist wat er vandaag ter tafel zou komen ..in het zh hadden we het tenslotte het er ook al over gehad
maar als dingen dichterbij komen of zo direct benoemd worden dan breekt mijn moederhart toch weer en laten ik mijn tranen ook maar gewoon gaan hoor..

afgelopen weekend mocht ik er nog met een vriend over praten ..Yerell ligt in Gods hand en wij mensen snappen echt niet zijn bedoeling omdat wij als mensen soms denken dat Yerells leventje meer lijden als genieten is...

En genieten doen we ook zekers nog wel met en van de boy..die ons ook wel weer doet verrassen..al die epileptische aanvallen probeer ik dan maar weer even weg te stoppen..
afgelopen zondag was er feest op de woongroep  want 1 personeelslid werkt al 25 jaar voor sherpa...zij koos er voor omdat op de groep te vieren met en pannekoekfestijn en wat kleinere activiteiten hier rondom heen..

zaterdag had Yerell een pittig dagje achter de rug dus heel benieuwd hoe ik hem zou treffen..blij was hij duidelijk om ons te zien..en even iets van het feestje mee maken gunde ik hem ook..dus een hoekje op de woongroep donkerder gemaakt en hem heerlijk in de zitzak gelegd..de geur van pannenkoeken hing in de kamer ..het lievelingskostje van onze boy...dat gunde ik hem dus ook..sonde voeding uit en kijken of hij wilde proeven...ja dus ..wat een genietmoment..een hele pannenkoek smulde hij op ..tuurlijk wat schokken door de prikkels die eten toch weer geeft maar voorop stond het smullen van zijn hapje...dat is voor mij kwaliteit van leven !!!! 

dat heb ik vanochtend dus ook weer proberen duidelijk te maken..helemaal niets meer aanbieden nee ..maar wel zo bewust begeleidend dat de epi ook niet de overhand heeft..

want na het pannenkoek smullen had hij wel een uur nodig om weer bij te tanken ..maar dat mag dan ook wel weer..

muziek is ook zo'n ding ..en zo zijner nog wel meer dingen waar onze boy echt van kan genieten als je het maar goed begeleid...en dan merk je toch ook wel weer dat er vaak toch handen te kort zijn
ik spring echt met alle plezier in maar ik moet het ook allemaal vol zien te houden

en ik heb nog meer mensen die mijn aandacht verdienen !!!

Joey is nu op dit moment druk op t NIMETO met zijn toelatingsexamen voor RPC ..niet helemaal de opleiding die hij wil maar je moet toch iets achter de hand hebben als hij straks niet op het GLR word aangenomen.. wat een stress komt er dan toch weer bij mijn boy  omhoog..want al het onverwachte en niet voorspelbare word toch wel steeds spannender lijkt wel

ik weet heel goed dat hij een vorm van autisme heeft maar naarmate hij ouder word lijkt het toch steeds lastiger te worden.. mag daar gelukkig met veel lieve mensen overpraten maar ik moet het toch allemaal zelf een plek geven

en de overheid maakt het ook echt allemaal nog veel ingewikkelder lijkt wel.. als je anders bent dan moet je in een bepaald hokje geduwd maar dat hokje past echt niet iedereen

mijn boys zijn beiden zoals ze zijn en dat is UNIEK

van de week kwam er online ook weer een berichtje langs van alle bezuinigingen
daar worden we echt niet blij van

ook hoorde ik dat er mensen die dichtbij dierbaren om mij heen staan  samen besloten hebben om hun paden te splitsen..zo pijnlijk ..maar ook wel weer dichtbij komend om dat ik zelf natuurlijk ook een scheiding heb door/mee gemaakt...morgen is onze trouwdag..Alex kwam alweer 7 jaar geleden in mijn/ons leven en morgen zijn we 6 jaar getrouwd !!!

het is een heel harde vervelende wereld waarin we leven
en daarom kijk ik toch ook dankbaar vooruit..
 http://www.youtube.com/watch?v=ClVyZlc0T0A&feature=related

ben echt blij met mijn geloof waar ik telkens weer alle kracht en moed mag halen
al is er heus ook wel mijn grote twijfel..

bijna Pasen..het feest van de opgestane Heer ..
tuurlijk voor velen  ook het feest van paaseitjes en lekker eten maar denk eens na over wat er werkelijk achter bedoelt word...

vooruit plannen ik durf het bijna niet meer want alles loopt zo anders als we willen de laatste tijd
afgelopen zaterdag merkte ik het nog weer..al heel vroeg werden we bij Yerell geroepen..zorgden vol liefde mee ..en s'middags ben ik huiswaarts gegaan mocht samen met Joey naar en concert van Kees Kraayenoord gaan ..die genietmomentjes geven mij weer kracht

even koffie drinken met een din..een luisterend oor aan de telefoon ..een kaartje een bloemetje allemaal kleine dingen denkt een ander maar voor mij zijn ze groot en waardevol

namen noem ik niet snel want dan ga ik naderen voorbij
maar wie dit leest wel vast wel wie en wat ik bedoel

mss een wat hak op de tak verhaal maar zo voel ik me nu ook wel een beetje het is een beetje chaotisch in mijn bol..die zit overvol ..

een lieve groet uit Laren XXX