dinsdag 11 november 2014

even van me aftikken... update uit Laren

Het is al wel weer lang geleden dat ik een blog geplaatst heb

tik nog wel met regelmaat op word mijn verhaaltje omdat het van me afschrijven me erg goed doet maar nu dacht ik kan hem ook wel plaatsen krijg zoveel vragen

lief ook om te merken dus dat er velen met mij ... ons meeleven

hoe vergaat het ons
eigenlijk gaat het met de kinderen wel goed ieder op zijn Eigen manier heeft een weg gevonden waar ze zich goed bij voelen

Joey volgt na 1,5 jaar thuis weer onderwijs een mbo 3 studie in Utrecht een studie in de grafische richting waar hij zich goed voelt ..
ook Annet zit na een jaar werken en nadenken wat wil ik weer op school ...op het mbo .. zij volgt de opleiding maatschappelijke zorg en in het nieuwe jaar gaat ze stage lopen waardoor de studie wss ook meer praktische invulling en inzicht krijgt want nu zijn er toch ook nog wel ?? wat de zorg echt inhoud
allebei hebben ze de 1e periode afgerond en wachten op de resultaten hoe de toetsen verlopen zijn

Dirk werkt naar zijn Eigen zin waar hij al zolang werkt .. zijn studie afronden heeft nog wel zijn vornemen maar in welke terijn dat overzien wij op afstand niet .. zoned wel want hij lijkt zo dichtbij het afronden van zijn hbo .. maar pushen en ruzie maken heft geen zin dan ontstaat er een verwijdering die we niet wensen

Ada heeft haar plekje in Leuven gevonden .. haar studie psychologie is interessant en na wat speuren heft ze ook bijbaantjes gevonden waaroor ze toch inkomen heeft want enige vorm van studiebijlage krijgt ze natuurlijk niet

alle 4 hebben ze hun Eigen weg en invulling gevonden .. sommigen maakten de keuze om weer even alleen te willen zijn omdat ze zich nog te jong voelden voor serieus binden maar genoeg leuke en lieve vrienden hebben ze alle 4 om hun heen

we leven nu begin November en achter ons ligt de periode waarin we Yerèll* meer herdachten
 alle dagen brand er hier thuis de kaars bij zijn foto maar er was ook namen noemen de kunstroute over de Amerpoort waar we voor het 3e jaar smaen de route liepen en de naam van onze knul lieten klinken in allerlei verschillende kunst vormen ..
ook op de jaarlijkse gedachtenis dienst binnen Sherpa mochten we herinneringen terug halen en voelden we ons verbonden met velen verwanten die het zelfde mee moesten maken zo werd ik aangesproken door iemand die 19 jaar terug haar zoon heeft los moeten laten met Yerèll* gewerkt heeft en toen ze mij de kaars aan zag steken haar verdriet weer voelde terwijl ze dacht dat het wel diep weg was...
voor mezelf heb ik de conclusie getrokken dit verdriet gaat nooit weg.. het laait soms op als een storm maar is voor altijd verweven in mijn zijn

Hoe gaat het met Alex en mij...
we kijken terug op een heerlijke zomer hadden in September 3 korte  vakanties binnen de 4 weken die we samen vrij waren .. boften met het weer en hebben ons landje weer op een heel andere manier weten te leren kennen .. de reden om dus over de grens vakantie te vieren zien we niet echt.. Friesland heeft een warm plekje gewonnen en mss komen we er volgend jaar wel weer terug... ook waren we een paar dagen in Leuven om die stad beter te leren kennen .. dat doen we binnenkort weer over want het is een prachtige stad met veel mooie plekjes ..

in ons werk hebben we allebei nog veel plezier al zorgen allerlei reorganisatieplannen soms ook wel voor spanning dankbaar zijn we dat we allebei ons werk nog mogen hebben
daarnaast doen we op onze eigen manier veel aan vrijwilligerswerk .. de wekelijkse gang naar Kerkelanden om daar met de jongsten binnen de Boemerang te zwemmen is er door een verhuizing niet meer maar ik rijd nu naar de mooie nieuwe locatie en geef individuele aandacht aan een aantal jongeren .. wie weet komt zwemmen op de hoofdlocatie wel weer in beeld dat zullen we met de tijd wel merken daarnaast bezoek ik nog steeds met regelmaat eenzamen en ouderen maar heb ook een nieuwe uitdaging gevonden binnen de stichting Leven Met Autisme waar ik en time aut kring leidt .. een middag even met lotgenoten je verhaal delen in een ontspannen setting

Het gaat ons best goed ..
al zijn er de laatste weken wel een aantal zorgen over mijn gezondheid
ik weet al langer dat ik een oogafwijking heb maar die gaf geen echte hinder en de oogartse houd alles goed onder controle .. in september was alles ook nog prima onder de omstandigheden
maar sinds 3 weken zie ik een waas voor mijn beste oog en s'avonds zijn mijn ogen zo moe dat ik maar vroeg naar bed wil.. .. even aangekeken maar toen ik tijdens een avonddienst de voorgaande auto nauwelijks zag toch maar even een extra afspraak bij de oogartse gepland ... zij heeft alles goed onderzocht maar kan weinig voor me betekenen het hoort bij MD -TRD (mijn oogaandoening ) maar daar leg ik me niet zomaar bij neer .. in goed overleg gaan we voor een second opinion in het oogziekenhuis in Rotterdam waar ze een speciale afdeling voor Retina (netvliesaandoeningen )hebben
niet of slecht zien in het donker hoort er o.a. bij maar mss is er nog een oplossing te bedenken want nu is het echt heel onzeker.. maakt me ook angstig.. mijn Eigen oogartse kan niet verklaren waardoor mijn oog plots zo'n regressie doormaakt..  mijn dossier ligt nu in Rotterdam en hopelijk mag ik daar snel terecht ...
praktisch is het binnen mijn werk ook niet handig .. nu heeft Alex me tijdens een avonddienst gereden maar dat kan hij natuurlijk niet stuctureel en op de fiets daarvoor wonen de clienten toch te ver uit elkaar ... mijn oogartse gaf het advies om de bedrijfsarts te bezoeken .. dit traject loopt ..
de kortere dagen die bij dit seizoen horen maken alles ook niet echt handiger maar ik wil positief blijven en er op vertouwen dat we nog een oplossing gaan bedenken
wil je meer weten kan je het lezen via deze link http://www.oogartsen.nl/oogartsen/glasvocht_netvlies/retinitis_pigmentosa/
http://www.oogartsen.nl/oogartsen/glasvocht_netvlies/macula_degeneratie_md_amd/

ben eigenlijk ook nog wel beetje trots op mezelf want waar ik begin dit jaar nog bijna 83 kg woog weeg ik nu rond de 75 kg.. vooral in mijn taille en benen is dat te zien.. en mocht ik nieuwe spulletjes aanschaffen .. nooit verkeerd voor een vrouw natuurlijk xx

de rust waar we naar Yerèll*s overlijden aan dachten toe te komen is er dus eigenlijk niet echt gekomen want we blijven een roerig gezinnetje maar bij de pakken neer gaan zitten past niet in ons straatje ... het leven komt zoals het komt en als is het soms pittig we blijven volhouden !

we voelen steun en kracht in ons geloof en zijn dankbaar met alle mensen die ons gezin omringen

hoe snel ik weer een update plaats dat weet ik niet maar merk dat van mij aftikken me goed blijft doen

dankjewel voor je lezen



donderdag 19 juni 2014

extra vakantie ... lekker bijgetankt..

zoals elk jaar neem ik in juni een weekje vrij .. dan ben ik jarig en vind t lekker om "rust" rondom die dag te hebben
ik had 10 dagen gevraagd omdat me dat lekkerst leek.. maar omdat ik in 1e kwartaal van dit jaar zoveel gewerkt heb .. en ik van de zomer vast ook wel genoeg uren kan maken werden mijn vrije weken er zomaar 3...

Alex krijgt in deze drukke periode van t werk niet zomaar vrij
dus ik zou mezelf moeten gaan vermaken

nou dat bleek no problem
al en poosje tobte ik met mijn gezondheid wat precies daar kregen we de vinger niet op... krampachtige pijnen die op nierstenen leken dacht ook de huisarts toen ik haar bezocht op mijn eerste vrije dag ... door naar het zh. voor bloedonderzoek die zelfde dag nog en een echo later die week ... daar begon een laborante maar kwam de radioloog er bij .. je pijnen wijzen idd op je nieren maar daar zie ik niets afwijkends aan .. wel zie ik galstenen .. en werkt je lever niet zoals we wensen ... we laten je huisarts dit weten..
nog niet thuis , telefoon... kun je di. ochtend komen voor aanvullende foto's ?
is het dan echt zo erg? ik ben al jaren bekend met een chronische vermoeidheid komend vanuit de leverfunctie.. ben het laatste jaar 10 kg afgevallen .. van de galstenen lijk ik geen last te hebben...

Pinksteren zat er dus tussen .. en ik maalde toch wel flink.. wat nu ???
dinsdag ochtend maar de foto's laten maken en ik dacht vrijdags naar de huisarts te gaan voor de uitslagen.. ik til het wel over mijn verjaardag heen was mijn plan.. maar de rontgenlaborante meldde morgen kunt u wel langs de huisarts dan heeft ze alle uitslagen binnen
tja.. waarom dan uitstellen... ik die wo. morgen al vroeg ri. de huisartse die me echt wel gerust stelde .. mijn leverfunctie is idd niet optimaal maar ik heb de afgelopen jaren ook genoeg mee moeten maken dit orgaan schijnt flink op stress te werken dus en logische verklaring.. roofbouw van je lijf gevraagd noemde ze het..
daarnaast ben je goed bezig qua afvallen .. ik kwam van een BMI van 30,1 zit nu op 26,6 en voor mooi moet je rond de 23 zitten en mag er dus nog 6-7 kg af..
je kan via de maag lever en darm stichting een special diet gaan volgen om ook je galstenaanmaak te minimaliseren ...

ik dus weer thuis achter de computer en bekeken wat ik beter kan mijden... nou die lijst bleek veel langer als gedacht .. geen brood kaas melk en eieren waren wel de meest opvallende dingen .. wat mag ik dan nog wel ? er lijkt gelukkig genoeg over en ik ga er gewoon mijn best voor doen om mijn eetpatroon om te gooien .. hopelijk lukt het dan ook om die 7 kilo dan nog kwijt te raken maar dan ga ik naar een gewicht van bijna 20 jaar terug ik woog 70 kg net na Joey's bevalling.. verders heb ik lang rond de 75 kg geschommeld woog 8 jaar gelden toen ik met Alex trouwde 76 kg en 1 mrt 2013 dus 87,7 .. de stressvolle jaren met veel zorg rondom mijn jongste knul .. hebben mijn lijf en gewicht niet goed gedaan maar daar kon de knul niets aan doen.. ik probeer nu weer een gezond gewicht te bereiken waardoor ik me mss ook weer beter ( minder moe ) mag gaan voelen
volgende week moet ik door naar de internist .. deze mag bepalen wat we er met mijn gal gebeurd en mss heft deze ook nog wel tips rondom de leverfunctie.. hoop in ieder geval een verwijzing voor de dietiste te krijgen .. zij heeft mss nog wel advies van wat je allemaal wel kan eten want voor nu is mijn lijstje beknopt.. was al eerder bij dietiste maar mailtje naar har gaf als antwoord je hebt eerst weer verwijzing nodig al is t zelfde probleem ..


heb je dan niets leuks gedaan deze tot nu 2,5 week ... ja zekers wel !!!!
de eerste week bij een dinnetje op de koffie geweest .. zij woont iets verder weg waardoor ik t echt wel moet plannen... met een andere dinnetje ergens afgesproken ongeveer halverwege onze 2 thuizen.. heerlijk bijgekletst .. live is toch weer leuker als via foon of chat..
mijn huisje weer eens lekker poetsbeurtje gegeven en mijn eigen kleding kast flink uitgezocht..
want er hing wel erg veel in wat echt veels te ruim zat de laatste tijd..
kleding van lang geleden waarvan ik t zonde vond om weg te gooien blijk ik nu weer te passen .. erg leuke bekomstigheid dus..
mijn verjaardag gevierd.. de dag de voor al wat bezoek .. op de 12e heel de dag door aanloop.. en zoals gewoonlijk druppelt het altijd nog wel even door.. leuk is t tochals je ook tijd hebt om met elkaar bij te klessen dus komen mensen van verder soms wat verspreider..

onverwachts er ook nog even paar daagjes tussenuit geweest .. zou eerst mss met een din gaan maar zij ging lekker met haar dochter en kleinkind in een huisje.. nou geeft niet ik heb paar lekkere boeken de partytent staat dus ik vermaak me wel ... maar Ada had een domper.. zij zou naar Turkije met vrienden maar de reis bleek vor vertrek al overboekt .. de alternatieven die ze angeboden kregen waren niet wat ze wilden echt veel minder als geboekt was dus ze besloten te annuleren.. ze probeerde nog even alleen iets te vinden via een last minute maar dat was toch wel veel prijziger als ze wenste .. dan maar niet en 2 weken hier in Nederland toeven.. voorbereiden op haar verhuizing in September richting Leuven..
of zullen we samen kijken of we via last minute iets leuks betaalbaars kunnen vinden ???
nou dat vonden we .. een 4**** hotel in Beekbergen werd ons doel ... 2 nachtjes met ontbijt voor nog geen 100 euro voor ons 2-tjes.. dat is nog eens leuk weg gaan ...
via Vakantieveilingen kaartjes gescoord voor de Apenheul  echt lol hadden we al voor vetrek dat we t zo low budget konden houden ..
het weer zat niet echt mee .. beetje warmer was leuk geweest maar we hadden 3 fijne dagen .. lekker geluierd in onze luxe kamer .. gesjopt in Apeldoorn omdat mijn kledingkast weer wat ruimte had en mijn broeken echt te ruim zaten .. broeken 2 maten kleiner als vorige zomer... en bovenkleding ook en maatje kleiner dus echt tevreden ! heerlijk gegeten in restaurantjes die we fietsend tegenkwamen .. nee echt 3 superdaagjes..

lasting wel om thuis los te laten .. maar trots ook dat zoonlief t best goed doet .. zijn proeftijd door dus het komende half jaar kan hij werken bij de AKO .. daar waar hij t ook echt naar zijn zin heeft

2,5 week van mij vrij zijn zit er nu op .. vanmiddag/avond uitje met het werk omdat de stichting 65 jr. bestaat .. eerst theater en dan lekker wokken.. morgen met mijn vrijwilligerswerk mee op schoolreisje .. zal wel dubbel voelen want daar waar we heen gaan is mijn knul* ook Jaren met plezier heen gegaan .. mooie foto's zijn de herinnering .. ik mag er nu zelf gaan kijken.. want ouders zijn normaal nooit welkom daar ..  die gaan nooit mee op schoolreis.. de heren van ronde tafel begeleiden deze dag..
het weeknd dan nog gezellig bezoek en ook weinig willen..
want vanaf. ma. is het vrij zijn weer over en staat de agenda weer goed gevuld..

maandag 26 mei 2014

bijzonder maar emotioneel... emotioneel maar bijzonder

een paar weken geleden werd ik er op geattendeert dat de Roompot een meet en greet met Racoon ging verloten .. voor een benefietconcert voor stichting Jayden waar zij ambassadeur van zijn in Goes

ik doe gewoon heel beknopt ons verhaal.. J. koos het nummer don't give up the fight uit voor in de afscheidsdienst van zijn broertje* , hij overleed ook aan ziek zijn echter niet aan kanker.. .. daardoor heeft de band een bijzondere plek bij ons gezin gekregen ik ging er echt niet vanuit dat ons verhaal er tussenuit gehaald zou worden
tuurlijk dit nummer in t bijzonder https://www.youtube.com/watch?v=PnaOOgMv_WY maar meer nummers weten me te raken

samen met J. ging ik vorig jaar naar een concert van Racoon in de HMH en we beleefden daar een heel emotionele maar zekers ook fijne avond .. een avond waarin we veel herinneringen aan zijn broertje mijn kanjer ophaalden

van 1 van Yerèll*s oude juffen hadden we na de begrafenis de cd van Racoon gekregen .. zij wilde ons op die manier bemoedigen en dat hebben de nummers zekers ook gedaan
veel nummers hebben toch wel een heel bijzondere diepere boodschap .. hun muziek weet me echt te raken

en niet alleen mij want waar manlief eigenlijk niet van engelstalig houd .. kan hij deze band toch ook steeds meer waarderen

Don't give up the fight het nummer werd ook door de programmamakers van het EO programma Bakkie Troost gebruikt als uitleidend intro nadat ik mij verhaal aan Yerèll*s graf deed .. (via deze link vanaf 9.50 is ons verhaal te zien http://www.eo.nl/tv/bakkie-troost/aflevering-detail/aflevering/bakkie-troost-4/ )
een nummer wat ik al zo vaak gehoord heb maar telkens weer voor slikken en tranen zorgt

al op 9 mei stond online dat wij gewonnen hadden maar ik kan niet alles op de computer bij houden dus ik las het las zondag de 18e maar gelukkig was het nog op tijd.. we besloten niet meer voor de meet en greet te willen gaan ... .. nee wil wel gewoon voor t concert .. en ik zou mss toch een hand mogen schudden en mss wel een gesprek

stilletjes hoopte ik er weer een mama zoon moment van te maken maar J. kan en wil het momenteel niet opbrengen .. hij zit niet 100% lekker in zijn vel .. maar hopelijk mag het snel beter gaan je broertje verliezen dat is ook echt niet niets en raakt je veel dieper als sommigen willen beseffen ...

eerst dacht ik dan ga ik maar niet maar nee zo iets krijg je niet dagelijks aangeboden en ik wilde het toch graag mee maken want behalve Racoon stond ook Guus Meeuwis op het programma en zijn muziek is voor ons ook heel bijzonder.. het nummer Schilderij https://www.youtube.com/watch?v=5o_gxETwjtE speelden wij tijdens onze trouwdag in het gemeentehuis.. en in de kast staan een paar cd's van hem..
we hebben hem wel eens in het theater gezien met een concert en ooit hopen we nog naar een stadionconcert te gaan

maar nu dus Racoon "ontmoet" ... het verliep allemaal wel heel anders dan ik verwachtte .. zelfs een handje geven was t niet maar wel de repetities van dichtbij mee kunnen maken, en ze liepen gewoon om ons heen ...wel een ontmoeting met Koos de mascotte van de Roompot die ons dit mogelijk maakte en heel de avond geweldige muziek mogen horen.. en dat allemaal tbv Stichting Jayden.... http://www.stichtingjayden.nl/
toen ik het hoorde je hebt gewonnen .. en de introfilm online van het concert keek waren er al tranen .. het verhaal van Jayden  zo anders maar ook weer gelijk .. veels te jong moesten deze kids de strijd tegen ziek zijn opgeven ... wij als ouders blijven achter waar dit gewoon niet hoort..
jammer genoeg zelfs geen kans voor 1op1 foto's voor ons maar wel plekken helemaal vooraan ... geintervieuwd door omroep Zeeland .. en wie weet kan ik de flits die t zal worden via uitzend gemist nog terug zien want van 2 min opnemen zou er wel niet veel over zijn... en hopelijk zetten ze de registratie van t concet ook online .. want om naar Zeeland te moeten rijden om t do. as. te zien zit er natuurlijk niet in
Veel lieve mensen ontmoet .. 1 die ik via onlinecontact kende .. en nu live mocht zien.. voelde hel warm en vertrouwd.. jammer genoeg niet mijn oude klasgenootje .. dan is zo'n oud mobieltje niet handig en moet ik maar snel ook over zo'n modern apparaat na gaan denken...nee je stond zo'n 7 uur lang bij elkaar en raakte in gesprek.. ons verhaal raakt dan toch velen en ging rond in t hoekje waar we stonden.. helemaal uit Laren naar hier gekomen maar ook hun kind kwijt... ja dat verbind ons met stichting Jayden en de muziek van Racoon...

een plein vol met 7.500 mensen ... vanaf 17.30 muziek.. eerst een regionaal bandje.. toen een jonge dame genaamd Jerusa.. echt een talent en ze zal vast naam gaan maken .. heel kleine maar mooie muziek... toen een band die naam schijnt te hebben maar mij niet veel zei tot hun laatste nummer wat ik wel herkende van de radio .. Chef Specials ... Nielson bracht er nog meer sfeer in en Guus maakte er echt al een top avond van .. begeleid door Racoon als zijn begeleidings band en een mooi duet met Bart de zanger van Racoon ... echt geweldig.. ja en het laatste uur toen Racoon... tranen bij don't give up the fight maar ook brother weet me altijd flink te raken.. als afsluiter Liverpool Rain..
heerlijk weer en echt en super avond !!!
2 uur heen 2 uur terug ..maar echt de moeite waard !

manlief moest zondagochtend nog werken .. en maandagochtend ging de wekker ook alweer vroeg maar deze enerverende ervaring neemt niemand ons meer af ..
en als ik dan online les hoeveel mensen hierbij hadden willen zijn dan ben ik dankbaar dat de Roompot mij dit mogelijk maakte !

een bijzonder maar emotioneel concert ... een emotionele maar bijzondere "ontmoeting" met een geweldige band !

maandag 19 mei 2014

telkens weer de put van de deksel...

in dit burocratische landje lijken ze maar niet te willen beseffen dat ze door telkens dingen op te rakelen iemand niet toe komt aan opnieuw de draad op pakken of door te gaan

zaterdag vielen er 6 brieven op de mat
alle van t zorgkantoor
handig wel dat voor de zaterdag kozen want dan heb je geen mogelijkheid om direct te reageren

J. heeft vorig jaar 7 maanden buiten ons huis gewoond omdat dit door derden als de beste oplossing werd gezien .. wij konden tot adem komen en hopelijk zou het daar met J. beter gaan
mooi initiatief maar helaas met averechts effect want idd wij kwamen in die 7mnd tot adem maar J. kwam nog met veel grotere problemen weer thuis
nu 4 maanden verder hebben we een aantal dingen weer op de rails en dit werd niet door de hulpverlener zoals ze beloofde geregeld maar ik kon alles afhandelen ....
J. regelt t liefst alles gewoon met mij.. ik die hem toch het beste ken en aanvoel..
 maar het word nog een heel lange weg blijkt uit de brieven van het zorgkantoor... want hij had in die 7mnd  anders moeten leven als hij nu gedaan heeft .. hij had keurig  zijn pgb van paar mnd.  terug gestort daar zijn bewijzen van maar het zorgkantoor zegt dat ze het niet hebben .. .. hij had het geld uit moeten geven en niet terug mogen storten of gewoon op de rekening  laten staan ... brieven van derden als bewijzende ondersteuning ze willen er gewoon niets mee lijkt wel.. en juridische adviseur geeft mij weinig kans tot winnen va deze burocratische zaak omdat er te weinig schriftelijke bewijzen liggen want in dit landje werkt het zo heb je bankrek opgezegd is er ook geen bewijs meer van gedane zaken met die rek. toen hijnog wel bestond..
nu hij weer bij ons woont zet hij zijn pgb wel weer in maar de mensen van t zorgkantoor lijken echt niet te willen beseffen met wat voor doelgroep ze te maken hebben
en helaas niet alleen het zorgkantoor veel instanties kunnen zich nog wel in autisme gaan verdiepen
krijg je en pgb toegekend dan is dit echt niet zomaar
vele telefoontjes zijn er al gepleegd , aangetekende brieven , veel mailverkeer  maar toch blijven ze er langs elkaar heen werken
en nu dus zelfs een dreiging met de rechter...
prima allemaal .. we weten dat we goed bezig zijn geweest en nog zijn maar al die negatieve energie die dit kost... maar eens gaan afwachten wat de volgende brieven zeggen ... en dan besluiten wat te doen...

en juist nu t beter lijkt te gaan met mijn oudste
hij is nu al ruim 3 mnd. verliefd en heeft het met zijn meisje gezellig .. al maakt hij ook nog tijd voor zijn vrienden die er in de 7 mnd. dat hij hier niet woonde ook voor hem waren dat moet hij van mij ook vast houden .. al zijn het niet altijd de vrienden die je als moeder wenst .. ze lijken nu allemaal te beseffen .. ons leven moet van koers veranderen .. laat die nieuwe koers hen allen bij elkaar houden maar ook meer goeds brengen ..
hij heeft en baantje en lijkt het goed te doen .. hij komt enthousiast thuis en kijkt uit naar zijn loon want mijn jong volwassen knul heeft net zoals elke 21 jarige natuurlijk geld nodig... en leven van t zakgeld wat je moeder je gunt dat is natuulijk niet genoeg
een poosje had hij geen inkomen omdat hij gewoon minder in zijn vel zat .. maar hopelijk mag de ingezette lijn voortgaan en kan hij straks na de zomer met zijn studie starten en dit baantje er bij blijven doen want die mogelijkheden lijken er
hij heeft voor zijn 21 zoveel mee moeten maken .. dat hij zo diep is gevallen kan ik steeds beter begrijpen maar om dit aan te moeten zien doet zo pijn ! heel voorzichtig lijkt er weer contact met zijn vader en zijn gezin te komen dat wil hij graag maar doet ook zo'n pijn ..

natuurlijk ben en blijf ik de overbezorgde mama .. want vragen ze nu niet te veel van mijn knul daar.. soms 6 dagen achter elkaar werken .. houd hij dit vol ... dan zeg ik streng tegen mezelf Astrid laat los.. hij moet het nu allemaal zelf gaan doen jij mag een luisterend oor bieden of een arm om hem heen slaan maar hij moet verder en niet met jou maar met zichzelf ...

behalve over J. ook brieven over Y* op de mat.. de zorgverzekeraar had al een maand na t overlijden laten weten dat sommige afhandeling lang kon gaan duren omdat zh. vaak laat declareren... dus als er iets van hun komt vind ik t niet leuk maar ik weet t ... vanuit het zorgkantoor had ik al die tijd niets meer gehoord dus ik dacht dit handelen ze samen met Sherpa af.. nee dus..
wel netjes er bij we weten dat uw zoon overleden is ...maar..........

niks te maarre .. het verdriet is al zo groot .. het gemis lijkt alleen maar toe te nemen ik doe zo mijn best om verder te gaan waarom moet er dan telkens terug gekeken worden en word  de deksel van de put gehaald

mensen achter al die buro's ... ga je eens realiseren wat je telkens weer aanricht
en niet alleen bij mij ... ik hoor er zoveel anderen ook over .. dit moet toch anders kunnen !!!!

ik wil graag de fijne en leuke dingen herinneren
en niet de meest zware periode telkens weer terug moeten halen


ook ik heb genoeg in mijn leven mee gemaakt
ben juist dankbaar dat ik ben wie ik nu ben en best ok wel een beetje trots dat ik het volgens mij zelf ook wel goed doe

het gezegde .. na een moeilijke tijd kom je er vaak sterker uit .. ik haatte hem maar kan er nu ook positief naar kijken

een scheiding .. wat een verdriet dat mijn 1e grote liefde er met mijn beste vriendin van door ging.. zie nu in mijn netwerk ook mensen verdriet hebben door dat ze soortgelijk mee moeten maken .. ik heb proberen te vechten destijds om mijn huwelijk te redden maar daar moet je toch echt met 2 voor zijn.. het strandde en Jaren later kwam Lex op mijn pad... allebei waren we "belazerd"door onze ex-en ik was bang dat ik nooit meer iemand zou vertrouwen en heel wantrouwend zou zijn als hij alleen op stap zou gaan ... maar nu ben ik juist blij met een momentje voor mezelf
al vind ik het super fijn om juist veel samen te doen

zo had hij vorige week zijn verlate jaarlijkse controle voor zijn bijholte kanker .. toch altijd weer spannend .. voor mij mss nog wel meer als voor hem zelf ... ik was zo gespannen maar alles was oké .. zelf moest ik nu in de zelfde stoel plaats nemen omdat verkoudheidsklachten maar niet over willen gaan .. toch dat onderbuik gevoel ook bij Lex van jouw blijft dit wat ik door gemaakt heb toch wel bespaard..  en dat lijkt zo .. ik krij nu een onderhoudskuurtje en hopelijk mag ik  me dan snel fitter voelen .. over en paar maanden ga ik weer terug..
als je klachten hebt denk je meteen weer terug aan de periode waar je zo diep moest gaan .. een periode die ik gelukkig goed door gekomen ben maar de angst het kan ergens anders terug komen is er toch...

ja Lex en ik we doen veel samen .. een goede bekende wilde me juist daarvoor waarschuwen..
na een ziekbed moest zij 2 jaar geleden haar allesie laten gaan .. en wat voelt zij zich nu eenzaam .. tuurlijk genoeg lieve mensen om haar hen maar eigen vrienden had ze niet en dat had juist nu makkelijker geweest denkt ze zelf.. .. ik weet t niet.. hoop dat we nog heel lang samen mogen en kunnen zijn en ik geniet echt van de fijne dingen die we samen ondernemen
zo liep ik t weekend ook over de begraafplaats en werd aangesproken door een mama die ik van t schoolplein ken.. haar man ligt er helaas ook en zij kwam naar mij toe van As, herken je dit... ik wil Jan vol liefde herinneren en niet de fouten of vervelende momenten ... anderen brengen dat juist ter sprake zei ze ...
ja dat herken ik .. door de mooie herinneringen houden we t vol ..
want op zo'n moment ben ik dankbaar dat ik een maatje heb en niet alleen besluiten rondom mijn zoon hoef te nemen .. zij moet dat weer wel...

dus dankbaar voor samen zijn ... maar ik vind  het ook heerlijk om even alleen naar mijn knul* te wandelen of fietsen en alleen aan zijn graf te staan
een plek waar ik geen deksel van de put haal maar de fijne herinneringen koester !


vrijdag 9 mei 2014

nooit meer t zelfde

Wat kreeg ik een warme reacties op mijn "tv optreden"
http://www.eo.nl/tv/bakkie-troost/aflevering-detail/aflevering/bakkie-troost-4/ vanaf 9.50


een sterkte krachtige vrouw... ja zo in beeld maar er waren echt wel tranen slik momenten maar ze hebben dat keurig weg geknipt

ben ook wel trots op hoe ik het allemaal doe nu zo'n 1,5 jaar verder maar het gemis is echt groot en zoals ik blijf zeggen met geen pen te beschrijven .. ik weet echt niet de woorden te vinden


mocht van de week een vriendinnetje treffen die ook haar kind los moest laten
we delen ons leven allebei totaal anders in maar begrijpen elkaar helaas met een half woord

we "genieten"van de vrijheid die we gekregen hebben .. doen echt ons best om te overleven maar echt makkelijk is het echt niet
dat lijken maar weinigen echt te beseffen
we lachen maar met een verdriet in ons hart

alles is nooit meer als toen
met zoveel liefde had ik nog door gezorgd voor mijn knul* al besef ik ook goed dat hij niet meer verder kon

ik houd vol en probeer er echt het beste van te maken maar dat is per dag echt met hobbels en bobbels
Yerèll is verweven in mijn totale zijn...


dus ook komende zondag..

moederdag... geen werkje of mooie lach maar een dag vol herinneringen aan mijn kanjer

las dit gedicht wat ik graag deel
een lotgenote beschreef dit zo mooi...

Moederdag is weer aanstaande
We vieren dan een bijzondere dag
Waarop een kind z’n liefste Mama

In het zonnetje zetten mag

Maar deze dag kan ook pijn bezorgen
Doordat er een leegte extra voelbaar is
Het kind niet vrolijk en gelukkig
Op deze aarde aanwezig is

Dan spreken tranen een stille boodschap
Verwoorden ze het intense verdriet
Er bevindt zich een enorme diepe wond
Die niets en niemand ooit ontziet

Het voelt als lopen met gesloten ogen
Het steelt de slagroom van de taart
Het snoept de zoetheid van het leven
Op bitterheid wordt niet bespaard

Hopelijk is er dan kracht aanwezig
Om met overtuiging te blijven staan
De smaak van het leven te accepteren
En toch Moederdag aan te gaan

Sta open voor het kleine veertje
Dat zomaar voor je voeten ligt
De regenboog met zonnestralen
Het prachtige hemelse vergezicht

Het zijn kleine engelenberichtjes
Die je zeggen “Ik ben bij jou,
elk moment op elke dag
bij mijn Mama waar ik zo van hou!”


Karin  van Troostgeschenk

ik ben en blijf voor altijd zijn mama !!!!
en niet wat van de week nog tegen mij geroepen werd je hebt nog maar 1 kind ...
nee ik heb en houd 2 kinderen .. 1 is alleen mijn engeltje * mijn knul die altijd 16 zou blijven xx

en op die 2e kanjer van mij ben ik ook zo trots.. na een heel moeilijke periode lijkt hij toch langzaam aan de kuil uit klimmen
in september weer naar school .. weer verder studeren in de grafische richting waar hij zich zo goed voelt ... maar hoe vul je dagen tot die tijd
hij had weer wat sollicitaties eruit gedaan en heeft daar zelfs goed resultaat uit gehaald.. as. maandag mag hij beginnen als oproepkracht bij een kiosk op station H'sum..
hoop zo dat dit hem veel positieve energie mag brengen waardoor hij steeds beter in zijn vel mag gaan zitten !

want voor hem is het ook nooit meer het zelfde
zijn broertje mist hij alle dagen !!!

en omdat te zien doet mijn moederhart pijn xx

juist deze moederdag denk ik ook aan ... iedereen die ook zo graag mama wilde zijn.. maar wat voor reden dan ook dit niet is ... maar ook aan hen die geen moeder meer hebben waardoor het toch ook weer heel anders voelt .. want al is het erg commercieel "feest"geworden.. even langs mama juist op moederdag dat doen er toch velen xx

maandag 28 april 2014

hartverwarmend

wat kreeg ik een warme reacties op de uitzending van afgelopen zaterdag avond

zelf had ik ook geen idee hoe het programma er uit zou gaan zien maar ik vind dat ze er iets moois van gemaakt hebben

tuurlijk had het uitgebreider in mogen gaan op ons leven na jaren omgaan met epilepsie maar het is maar kort tijd en daarin toch wel een duidelijke boodschap dat epilepsie voor Yerèll* een sluipmoordenaar was ...
ik zet me nu in door o.a. vrijwilligerswerk te doen .. mee zwemmen op Yerèll*s oude dagverblijf is voor mij een wekelijks feestje  .. vorige week liepen we saampjes ook mee in de rolstoel 2 daagse van Sherpa deze doelgroep blijft toch een warme bijzondere plek bij ons houden !
ook heb ik met regelmaat nog contact met lotgenoten ..
alle ervaring die ik door mijn kanjer* op heb gedaan laat ik niet zomaar voor bij gaan

al met al namen ze wel ruim een half uur beeld op en daar hebben ze 6 min van gebruikt
soms dacht ik aan deze zin zaten deze woorden nog vast .. ze hebben veel geknipt en geplakt maar al met al ben ik echt tevreden .. het is een mooi herinneringsdocument geworden

jammer vind ik ook wel dat de tot stand koming van het monumentje niet uitgebreider is genoemd.. Sabina .. verdiende echt meer aandacht ! .. ze maakt zulke mooie gedenkmonumentjes .. de camera man bracht het monumentje prachtig in beeld
voor wat Sabina maakt bekijk haar site  http://www.gedenkmozaiek.nl/fotos.php

maar ze hebben in die 6 min echt iets moois neergezet !!!! iets waarin ik mezelf en Yerèll herkenbaar terug zie <3

behalve wat ze uitzonden en vrijwilligerswerk noemde ik ook dat ik dankbaar ben met al die lieve mensen om ons heen en dat ik het zonder de steun van mijn ouders nooit gered had

ook vertelde ik dankbaar te zijn voor het begrip van mijn werkgever.. Yerèll*s laatste levensjaar werkte ik weinig maar na zijn overlijden kreeg ik de mogelijkheid om mijn diploma van 25 jaar oud weer up to daten naar deze tijd..

raar ook wel om je zelf in beeld terug te zien
en zelfs herkend te worden nu door buurtgenoten die je normaal nooit aanspraken

zo liepen we zondagmiddag samen op de begraafplaats en werden "herkend"er volgde een mooi gesprek want ook deze mensen hadden nooit gehoord dat epilepsie zo ernstig kon zijn .. die mw. zei zelfs ik wilde nog wel meer weten.. mss dat ik ooit nog wel eens benadert word om uitgebreider mijn verhaal te doen .. want het stukje van als maar inleveren door de epi is echt in 1 zinnetje genoemd maar daar gingen natuurlijk vele stappen in voor bij telkens moest mijn knul meer inleveren .. ooit paar woordjes gezegd .. zich goed kunnen verplaatsen en op t laatst wat ook in de afl zat alleen maar liggend op bed in   t donker
hoe belangrijk muziek voor Yerèll was werd ook minimaal belicht .. hoe hij tot het laatst kon genieten van zijn muziektherapie .. voor ons heel waardevolle mooie herinnermomentjes xx
dat geloof mijn kracht is kwam er gelukkig ook mooi in terug want voor mij is het werkelijk zo .. zal niet weten wat ik zonder mijn geloof moet .. vind het knap als anderen het op een heel andere manier toch draagbaar voor hen zelf maken .. ieder zoekt zo ergens anders de troost !
heb in mijn leven natuurlijk veel meer mee gemaakt .. leerde pas op mijn 6e goed lopen .. pesten .. mislukt huwelijk ..veel aspecten kwamen mij leven in en voorbij ..nee zielig ben ik niet .. alles heeft mij gemaakt wie ik nu ben .. en mijn leven nu is "goed"

weet nu hoe tv land beetje werkt.. heb er in ieder geval geen spijt van dat ik aan dit programma heb mee gewerkt en als er weer eens op ons pad komt ga ik er weer over nadenken
want zo als vele mij een krachtige vrouw noemen , na de opnames was er echt wel emotie hoor en bij het terug kijken hield ik t ook niet droog ... en wat ik in de afl. ook zij juist aan t graf stromen mijn tranen .. ik laat ze atijd maar gaan zie t ook als verwerken
de tranen stroomden za. nog harder toen we het nummer van Racoon hoorden wat mooi gekozen zo aan t eind van ons item  .. J. nummer hij draaide het ook in de afscheidsdienst ..

ik moest za. de 26e ...Koningsdag werken die dienst stond al zolang gepland en kon ik echt niet zomaar om zetten waarom ook , tegenwoordig zijn er zoveel manieren om het toch te kunnen zien
soms zien er meer mensen via uitzending gemist een program dan op de reguliere tijd want za. avond half 6 is geen tijd ..dan zitten we normaal ook aan tafel en staat de tv uit..
ook nog koningsdag dus velen hadden heel andere dingen te doen
met t werk ook wat rustiger dus kon de afl. rustig thuis kijken voor ik aan de slag moest.. en die avond bleek dat verschillende cliënten het gezien hadden .. t kwam tot heel bijzondere gesprekken..

tuurlijk ook wel benieuwd naar de kijkcijfers..  96.000 mensen zagen de za. avond uitzending en dat op Koningsdag echt veel meer als ik gedacht had .. de herhaling op maandag middag trok ook nog  81.000 kijkers en via uitzending gemist klikken ook veel mensen de uitzending nog aan ..

 goed dat dit programma zoveel aandacht krijgt want ze maken er echt iets moois van .. ieder verhaal word gerespecteerd en is totaal anders daar door een uniek documentje voor iedere dierbare die aan t program mee werkte

kreeg veel reacties  ..
dank je wel voor alle berichtjes telefoontjes kaartjes .. maar een reactie op mijn blog maakt het nog mooier.. het lijkt niet iedereen te lukken snap niet waardoor.. maar de reacties die er komen... vormen een blijvende herinnering xx
1 van Yerèll*s  juffen schreef .. het was echt Yerèll die je daar "neerzette".... ja zo was mijn kanjer echt ! ...
zijn grote broer kon en wilde er niet zomaar naar kijken we deden t met zijn 3-tjes zijn vriendin hij en ik .. heel bijzondere minuten.. en zekers zijn woorden daar na .. goed gedaan mam ..
en zo kreeg ik nog veel meer warme reacties ... van bekenden en minder bekenden
al die bemoedigende woorden ze doen echt goed !

stil ook dat de epilepsie vereniging en het epilepsiefonds dit item ook deelden
we zijn voor velen het verkeerde voorbeeld .. onze zoon overleed aan epilepsie maar velen met hem aan deze vervelende ziekte .. en daar is niet vaak aandacht voor ...


heb je t nu nog niet gezien via de volgende link kan je aflevering 6 terug zien http://www.eo.nl/tv/bakkie-troost/ vanaf 9.50 is ons item te zien maar heel de afl. is de moeite van het bekijken waard je kan er ook en reactie achter laten waar jij je troost in vind na het verlies van een dierbare ..

wil je meer weten over hoe dit item van paar minuten tot stand kwam lees dan mijn  vorige blogs.. via deze link kom je er vanzelf http://yerell.blogspot.nl/2014/04/even-druk-met-van-alles.html

donderdag 17 april 2014

spannend !!!!

ik had beloofd als ik werkelijk op tv kom laat ik t jullie horen

dit blog is een vervolg op
http://yerell.blogspot.nl/2014/03/uitzending.html

za. 26 april
Koningsdag is het dan zover
vanmiddag werd ik door de programmaredactie gebeld .. ze wilden mij in de uitzending van Koningsdag en daardoor hebben ze dus iets meer haast achter het monteren moeten zetten want de opnames die ze werkelijk gebuiken zijn 9 april gemaakt met Arjan Lock als interviewer
het werd een heel ander gesprek omdat hij de vragen heel anders stelde maar als het goed is komt er in terug dat geloof mijn kracht tot volhouden is en dat epilepsie een veel schrijnender ziektebeeld is voor velen als de wereld denkt
mag t zelf van te voren niet zien dus voor mij is het net zo spannend

en of ik het werkelijk zelf ook direct zie
ik heb een late dienst en twijfel nog... anders is er gelukkig de pagina van het programma
http://www.eo.nl/tv/bakkie-troost/ waardoor ik het terug kan kijken

bloggen een heel fijne uitlaatklep maar ik kom er momenteel niet echt aan toe ben druk met veel andere dingen

liep vanmiddag nog even over de begraafplaats .. kom daar meestal wel 3-4x per week en na het telefoontje van de EO wilde ik toch wel even mijn rust zoeken en dat lukt goed bij Yerèll*s plekje de plek waar ik toch het makkelijkst mijn emotie laat gaan..
gevoelens van verdriet en gemis .. tot dat ik aangesproken werd door een wild vreemde

een senstatie zoeker anders kan ik t niet noemen .. of ik wist waar t bankgezin lag want hij wilde die plek toch wel even zien .. kon het niet laten om te zeggen sorry maar een toeristische attactie is de begraafplaats niet maar daar leek hij niets van aan te trekken
de kranten stonden er mee vol .. een oud bankdirecteur die zijn vrouw en beperkte dochter van het leven beroofde en zichzelf ook om het leven bracht .. een oudste dochter van 24 die nu alleen over blijft .. het was het gesprek van de week binnen het dorp en trekt nu dus dagjesmensen die een rondje gefietst hebben op de prachtige hei achter de begraafplaats en dus ook de begraafplaats bezoeken...

vorige week werd er al naar de plek gevraagd waar de vader van Vincent Bijlo zijn urn heeft gekregen .. dit werd in de 1e aflevering van Bakkie Troost uitgezonden .. onze beelden waren daarin ook te zien geweest als de eerste opnames niet mislukt waren
nu dus in aflevering 6 ..
za. 26 april ned. 2 17.30 as.
tussen alle feestelijkheden van Koningsdag door een tijd voor bezinning xx

zaterdag 29 maart 2014

thuis van weekje zeeland

de plannen voor samen even er tussen uit ontstonden in dec. jl.
onze vrienden uit het zeeuwse hadden ons uitgenodigd waar we eerder bij hun nachtje logeerden dachten we nu we gaan gewoon daar in de buurt iets leuks zoeken en bezoeken hun tijdens onze vakantie daarin de buurt
mogelijkheden genoeg daar in de buurt maar we kwamen uit op een park gelegen aan t Veerse meer
eigenlijk was het nog niet open en de voorzieningen daar konden we dus geen gebruik van maken maar dat heeft onze pret echt niet vermindert

het weer zat enorm mee
een huisje waar alles op en aan zat en zelfs een sauna waar we heerlijk van genoten

eerder die week had ik met Joey al de boodschappen al gedaan .. want hij zou een deel van de week alleen thuis zijn en dus moest hij ook kunnen eten
ook zou hij samen met Ada paar dagen naar Kamperland komen

vrijdags gingen we al op tijd op weg .. je wist niet wat we onderweg zouden tegenkomen en zekers rondom R'dam kan t op vrijdag druk zijn
lunchen deden we in Zierikzee en daarna reden we over de Zeelandbrug Noord Beveland op t eiland waar we de komende week zouden gaan logeren

een waterig zonnetje maakte de aankomst nog mooier .. een park gelegen aan t water en ver weg van de bewoonde wereld dus heerlijk rustig iets wat wij altijd ook wel fijn  vinden .. maar nu was t dus wel hel stil hooguit 10 huisjes lijken er gevuld en veel caravans stonden er ook nog niet
het seizoen zal pas echt volgend weekend beginnen deelde de receptionist ons mee

gaan wij nu minder plezier hebben nee dus
een ruim 6 persoons huisje .. stapel boeken bij me .. een sauna nee t komt wel goed..

voor t eten maakten we een heerlijke wandeling en ook de avond vloog om tijd voor elkaar en genieten van de rust .. ik bleek er ook aan toe omdat mijn lijf wat blessures liet zien ..

zaterdag al weer vroeg wakker want uitslapers zijn we toch niet .. even wat boodschappen doen en daarna met onze vrienden en hun zoon naar het sportcentrum in Goes waar we paar uurtjes heerlijk zwommen en gezellig bijkletsten en bovenal ook plezier aan de kleine grote man beleefden ..
heel anders als Yerèll* maar door Yerèll* .. meer door de epilepsie hebben we elkaar leren kennen en is er een warme vriendschap ontstaan
P. moest werken maar samen met B. en R. gingen we Goes in en snoepten er iets lekkers in een restaurantje waar verst. beperkten in de bediening ondersteunden
de uren vlogen om maar vroegen onderbewust ook veel
maar bovenal dankbaarheid en positiviteit

de avond dus niets willen maar lekker lezen en ontspannen want zondags zouden Joey en Ada 2 nachtjes komen
s'morgens gingen we samen nog even naar Veere en stadje waar we lang niet uitgekeken waren maar we moesten terug want de kids zouden komen..
weer heerlijk voorjaarsweer dus tijd voor een flinke wandeling door het natuurgebied waar ons huisje stond .. de jeugd was er ook wel voor in maar niet te ver hoor..
de dag vloog om veel sneller als thuis leek wel
s'maandags samen al weer een wandeling voor dat we met de jeugd naar Goes reden want winkelen is toch wel iets wat voor hun meer favoriet is
lekker terrasje gepakt en wat winkeltjes door gestruind de middag was echt zo om..
ook de jeugd wilde de sauna uit proberen logisch en gezellige avond dus weer
en ook de dinsdag vulden we moeiteloos in.. zo dicht bij de kust wilden we natuurlijk de zee zien.. we kozen voor Domburg omdat daar meer te doen leek dan alleen strand wandelen want dat wilden ze wel maar niet te ver .. heerlijk uitwaaien en zelfs op een terrasje lunchen was mogelijk .. echt geboft met t weer dus en bij mooi voorjaarsweer horde een ijsje als toetje .. pfff volle buiken dus avond eten werd meer een hapje voor t slapen gaan voor ons en voor de jongelui zak broodjes mee voor de terug weg want di. moest Ada weer werken en Joey wilde niet langer blijven had ook zin in alleen het his hebben en met zijn vrienden hier "feesten"

Woensdags wat minder weer maar dat belemmerde ons niet .. vlakbij was Neetltje Jans het deltapark wat bezoekercentrum is en waar je alles kon vinden en leren over de aanleg van de stomrvloedkering in de Oosterschelde maar ook over de watersnoodramp die Zeeland in 1953 getroffen had en om t nog aantrekkelijker te maken hadden ze er ook zeehinden en wat gescheidenis over het zeeuwse flora dus ook de mosselcultuur
je kreeg er verschillende films te zien maar ook was er een tentoonstelling die veel over de geschiedenis vertelde daarover heen de zeehonden en andere exposities we vermaakten we ons goed en de boottocht over de oosterschelde en het bezichtigen van 1 van de compartementen van de stormvloedkering maakte het nog meer complete
zonder erg bleken we er bijna 6 uur geweest te zijn en voor Alex reden om niet thuis in t huisje te gaan kokkerellenmaar een vorkje in Goes te gaan prikken .. even samen van onze vakantie genieten
tja daar had ik natuurlijk niets op tegen

de week vloog om en donderdag zouden we ons ook weer niet vervelen want Dirk kwam toen dagje over .. was al vroeg weg gereden dus rond de koffie bij ons .. jammer genoeg niet zo mooi weer om fietsen te huren wat t plan was maar we reden naar Middelburg waar we paar uurtjes rond slenterden maar winkels had Alex al genoeg gezien dus t voorstel Veere viel I geode aard en daar hadden we verder fijne leerzame uurtjes en t weer klaarde ook op wat alles alleen maar aangenamer maakte
met de andere 2 hadden we uit wezen eten dus met Dirk deden we dat ook
smakelijk allemaal maar wat zou de weegschaal straks wel niet gaan zeggen want opletten deed ik wel met wat ik bestelde maar ik kreeg vast meer kcal. binnen als ik wenste .. tja de rest van t gezin hoeft daar niet op te letten dus ik legde me er bij neer en genoot ook echt wel
na de koffie reed Dirk huiswaarts en ik las snel mijn 3e boek uit want daar had ik de afgelopen week echt tijd voor gehad en gemaakt !

Vrijdag 10.00 moesten we t huisje uit maar wij niet uitslapers stonden al veel eerder daar bij de receptie om de sleutel in te leveren

dankjewel voor een heel geslaagde week
met prima weer en veel moois te zien

terugweg rijdend op andere manier als de henweg bracht ons nog in Brielle waar kop koffie namen voor we via t havengebied van R'dam toch echt ri. Laren reden

Wat hadden we een top week gehad
maar blij ware we ook weer om thuis te zijn

al blijft t ook weer moeilijk om daar te beseffen dat je Yerèll* eigenlijk veel meer mist als je je life is of hoe je dat moet verwoorden ...
emotie overwon t en ik had t echt niet makkelijk maar vond rust bij zijn plekje de plek waar ik toch zekers 2-3x per week wel kom en waar ik u dus 8 dagen niet geweest was

Joey had t hier netjes gehouden maar zich wel prima vermaakt met zijn vrienden
los laten en op Eigen benen leren staan lessen waar we achter kwamen die we samen nog moeten gaan

maar we gaan er komen
vol nieuwe energie pak ik ma. mijn werk weer op
nu lekker weekend uitrusten en van t fijne weer genieten !!!

vrijdag 14 maart 2014

uitzending

en toen ging er in televisie land iets mis.. beelden niet te gebruiken
ja dan zenden jullie uit zonder mijn aandeel maar ze wisten me te overtuigen de opnames doen we in april opnieuw..

na dat ik sommigen vertelde dat ik meegewerkt heb aan een tv programma
http://www.eo.nl/algemeen/pers/lijst/detail/artikel/elke-zaterdag-een-bakkie-troost-van-eo-en-ikon/
 het programma  Bakkie Troost  wat binnenkort uitgezonden word

de eerste uitzendingen zijn al geweest .. mooi waardige herinneringen
http://www.eo.nl/tv/bakkie-troost/

op mijn meedoen kreeg ik verschillende reacties

voel toch dat ik me een stukje mag "verdedigen"

ik ben niet zielig
vraag niet om medelijden
ja sta nu op de voorgrond maar wil aandacht vragen voor epilepsie..
schrijf mijn blogs als uitlaatklep .. mijn rouwtherapeute noemde het stukje verwerken
ik schrijf van uit mijn hart dus met gevoel en emotie

epilepsie de ziekte die jarenlang ons gezin leidde.. mijn knul liet lijden
een vervelende chronische aandoening die voor onze zoon* een sluipmoordenaar werd

ik probeer opnieuw te leren leven maar dat gaat met  vallen en opstaan ..

lees mijn vorige blogs om een beeld te krijgen


hoe ik door de tv benadert werd om mijn verhaal te doen
http://yerell.blogspot.nl/2014/02/en-dan-komt-er-wel-iets-bijzonders-op.html

hoe de opnames verliepen
http://yerell.blogspot.nl/2014/02/goed-dat-er-aandacht-voor-is.html

en wil je dan nog meer weten lees dan
de levensloop van mijn knul die ik voorlas in zijn afscheidsdienst http://yerell.blogspot.nl/2012/09/yerell-nu-veilig-in-jezus-armen.html

als je deze blogs gelezen hebt begrijp je mss ook waarom ik aandacht voor epilepsie vraag

een ziekte die ons gezin raakte en zo veranderde

gelukkig heel veel lieve mensen om ons heen
mijn kracht mag ik halen uit mijn geloof
en ik ga er vanuit dat ik ooit mijn kind weer mag zien
maar dat maakt mijn leven hierop aarde niet makkelijker
mijn oudste zien strijden met het gemis van zijn broertje het raakt mij dagelijks
dat doet mijn moederhart huilen ..

sommigen die werkelijk geen raad weten hoe je te benaderen
het is goed dat er aandacht voor is
dit onderwerp mag uit de taboesfeer komen
en ik hoop dat mijn meewerken aan dit programma daar toe mag leiden
ga er van uit dat de programmamakers er iets moois en waardigs van gemaakt hebben

maandag 24 februari 2014

goed dat er aandacht voor is..

ik stond al eens in een tijdschrift om aandacht te vragen voor hoe pittig het leven van een moeder van kids met een speciale gebruiksaanwijzing kan zijn

merk dat mijn blog met grote regelmaat door zekers 200 mensen word gelezen  soms zelfs wel 500x word de link aangetikt

maar nu dus ook straks met mijn hoofd op de buis
lees mijn vorig blog http://yerell.blogspot.nl/2014/02/en-dan-komt-er-wel-iets-bijzonders-op.html

vond het allemaal wel flink spannend
merkte dat er toch wel weer veel los kwam .. wat ik dan maar weer zie als een stukje verwerken
maar bovenal vind ik t goed dat sommige onderwerpen uit een taboesfeer worden gehaald

ik denk dat het opnieuw leren leven zoals ik de periode na 7 sept 2012  ..de dag waarop ik mijn jongste trots los moest laten ..noem , me redelijk goed af gaat

ben blij dat mijn  diploma weer up to date is en voldoet aan de huidige eisen ... de nederlandse wetgeving zit soms zo krom in elkaar dat ik mijn  scholing voor de wet BIG moest laten verlopen.. maar nu ben ik weer VIG-er en heb t binnen mijn werk als thuisverzorgende erg naar mijn zin !
heb oude hobby's als lezen en kokkerellen weer opgepakt .. luister graag muziek.. twijfel of ik weer op koor wil nadat ik me heb gedaan met praise united van Martin Brand
kan genieten van een wandeling of fietstochtje
ben blij en dankbaar met zoveel lieve mensen om ons heen.. geniet van leuke dingen doen met dinnen
zoek meer geluk in de kleinste dingen die ben ik zekers meer gaan waarderen
en nadat ik na Yerèll*s overlijden even kort flink afviel zat er al snel veel weer aan en woog ik 28 febr 2013 zelfs 87,2 dat was voor mij to much en ik ging aan t Sonja Bakkeren.. tot aug. hield ik t redelijk vol en raakte 9 kg kwijt.. langzaam aan kwam er weer 4 kg bij dus per 6 jan jl. pakte ik Sonja weer wat fanatieker op.. gesteund ook door velen via FB die zelfde doen.. overtollig gewicht proberen kwijt te raken ..maar zo makkelijk als het vorig jaar ging wil t nu niet.. al ben ik toch best tevreden hoor ruim 3 kg kwijt en het is goed vol te houden xx

afgelopen middag  waren de opnames
donderdag  was ik nog maar nauwlijks thuis of de telefoon ging ..manlief pakte aan .. iemand van t programma aan de lijn
ze wilden heel graag met mij filmen bij Yerèll*s graf .. die dag zouden ze meer opnames op t kerkhof maken want er liggen tenslotte verschillende bekende nederlanders en die willen ze in het programma ook belichten.. hun oog was al op Y*plekje gevallen maar ze wisten toen nog iet het verhaal er achter .. kwartje viel toen ze de foto zagen .. toeval bestaat dus niet

het monumentje van mijn knul was velen al eerder al opgevallen blijkt want pas nog liepen manlief en ik de begraafplaats op e n werden we benadert door een voor ons vreemd iemand.. ze wilde een brutale vraag stellen mss konden wij haar verder helpen.. iemand had gezegd als je in de buurt bent van t graf wat jezelf bezoekt moet je een zon treffen zo'n mooi en apart gedenkmonumentje moet t zijn
 tja ik wist wel waar ze opdoelde en zei haar dat dat t graf van onze zoon moest zijn ze kleurde maar vond het ook wel fijn om ons verhaal achter de steen te horen.. bijzonder ook om voor mozaiek te kiezen en zo het gebrokene (zijn meervoudig gehandicapt zijn)van Y*s aardse leven te verbeelden

afgelopen vrijdagmiddag rommelde ik terwijl er een heerlijk zonnetje scheen ook nog aan t plekje wilde het toch spik en span er uit laten zien .. er waren veel mensen met die zelfde gedachte en het kwam tot een goed gesprek met een voor mij onbekende .. hoe je nu voor een zon kon kiezen op een begraafplaats.. toen ik hem de  rouwtekst (de zon mag voor jouw stralen aan de andere kant God is je komen halen wees vrij en laat je leiden aan Zijn hand.. naar psalm 139 vers 9-10)vertelde leek hij t beter te willen begrijpen en zekers toen ik hem vertelde dat Yerèll* meervoudig beperkt was en dat ik er vanuit ga dat hij nu danst op de gouden straten ..

ik weet niet of je tot dit soort gesprekken gekomen zou zijn als ik een "gewoon"graf had uitgekozen.. zie er toch telkens ook weer Gods leidende hand in .. Hij mijn trooster

vanmiddag dus de opnames ik moest vanmorgen gewoon werken maar dat was ook wel fijn want zo kon ik niet zenuwachtig zijn tot de middag.. mijn werk vroeg mijn aandacht

koud was t niet maar ik moest een sjaal om want dat was handig voor mijn microfoontje .. maak me nooit al te veel op en wilde dat nu dus ook niet.. normaal sta je ook niet opgedirkt aan t graf.. wel gewoon netjes gekleed in een rokje dat doe ik na werktijd wel vaker dus hoort bij mij..

Annemiek Schrijver verbonden aan de IKON deed t interview maar ook allerlei mensen van de redactie liepen er rond
ze stelden me oprecht gerust en luisterden aandachtig .. alles verliep vlotjes al had ik wel meer over epilepsie kwijt gewild .. de tot stand koming van het monumentje en hoe ik mijn tijd vul nu stonden voor op .. het gesprek aan t graf duurde ong. een uur maar er warden ook losse shots van t monumentje gemaakt
 nu maar afwachten wat ze gebuiken .. want er zal heus geknipt gaan worden het is en programma van ong. 25 min met verschillnde items dus merendeel zal wel geknipt worden..

liet al wel vallen
hoop ooit nog ens meer over epilepsie te mogen vertellen want de ambassadeur van t epilepsie fonds zet niet altijd de realiteit neer..
 tuurlijk zijn er velen die goed ingesteld zijn.. groeien sommigen er over heen .. reageren anderen weer goed op dieet of operatie maar helaas is er ook een "kleine"groep niet instelbaar en een nog kleinere groep die helaas overlijd aan deze aandoening .. een sluipmoordenaar die steeds meer functies uit liet vallen..
 ons vechtertje verloor de strijd tegen het epi monster ...

dus wie weet word ik nog eens benadert weet nu en beetje hoe  t werkt

zaterdag 22 februari 2014

batterij op wezen laden xx

Alex had een paar weken geleden een goed plan
ik ben weekje vrij en dan gaan we even er tussen uit

ja maar Y* zou jarig geweest zijn en die dag wil ik hier gewoon zijn

en we hebben J. ook nog hij woont tenslotte weer gewoon hier
de koelkast en planken goed gevuld en ook lekkers genoeg in huis gehaald

maar ja ik heb ma. ook examen en ben aan t leren .. zie er wel tegen op maar heb de afgelopen week alle theorie stof weer doorgenomen dus ga ik er gewoon mijn best doen ..

we gaan er gewoon saampjes even tussenuit hebben we gewoon nodig willen we t allemaal volhouden ..

eigenlijk had hij gewoon wel gelijk
soms moet je gewoon even tijd voor elkaar maken en nemen en dat deden we dus

de kust daar komen we graag
een hotel waar veel faciliteiten aanwezig waren
ons heerlijk laten verwennen door even niets te moeten

ondanks de flinke wind genieten van een strandwandeling en onstuimige zee
lekker zwemmen , stomen.. zonnebranden
uitgebreide keuze tot eten maar wel opgelet want ben juist trots dat ik binnen een maand de overtollige kilo's die er tussen aug en jan weer aan waren gekomen er af heb.. nu nog even volhouden en hopelijk nog meer kilo's er af zodat ik ri. de zomer rond de 70 kg mag wegen ... ik kom van bijna 88 en er zijn er nu dus bijna 10 af..

zo dichtbij huis maar je even helemaal ontspannen kunnen voelen
een korte maar verdiende vakantie zoals manlief het noemde


het gaf ons veel nieuwe energie maar eigenlijk maar voor korte duur want de tijd die we hier thuis nu door maken is erg pittg
J. is dan wel officieel als zorgmijder benoemd de weg naar zorg gaan krijgen en accepteren lijkt nog een lange te worden maar we willen er op blijven vertrouwen dat onze knul er gewoon gaat komen
zie hem echt flink zijn best doen maar het is een weg van vallen en opstaan

dus al was vorig uitje nog maar kort geleden we planden weer een dag voor ons samen
door heel Nederland hebben we lieve vrienden wonen .. we leerden ze kennen door de epilepsie van onze kinderen maar al horen we er officieel niet meer bij en waren we een "verkeerd voorbeeld"   onze knul leeft door in vele gedachten het weerhoud onze vriendschap niet

vele bekenden maken pittige tijden door omdat hun kanjers ook in de pubertijd zitten en de hormoonhuishouding niet de beste invloed heeft op de epilepsie .. heel herkenbaar in ons eigen verhaal ook.. angst kan ik niet weg nemen maar wel een luisterend oor bieden en begrip tonen .. en dat stellen velen op prijs..

al vroeg stapten we in onze bus en reden naar t zuiden .. wat is Nederland dan toch mooi .. je gaat dat steeds meer opmerken.. geluk zit in de kleinste dingen merk ik ook steeds meer
rond koffie tijd bij onze afspraak en snel uitgepraat raakten we niet .. al zien we elkaar niet vaak we pakken het telkens weer moeiteloos op en hebben fijne uurtjes samen ... en dan gaat t echt niet alleen over epilepsie maar in de loop der jaren hebben we een veel dieper contact op mogen bouwen ... we mochten zelfs mee eten in Roosendaal en omdat we er nu zo dichtbij waren gingen we ook nog maar even bij onze vrienden in Oud Gastel langs.. 27 jaar geleden mocht ik mijn din leren kennen toen we smaen de opleiding tot Z-verplk. starten en al die Jaren hebben contact gehouden en willen/mogen  we er voor elkaar zijn !!! soms zou je willen dat ons landje kleiner was maar we pakken het altijd weer makkelijk op ..


gezellige uurtjes bij onze vrienden maar zekers ook tijd voor elkaar want thuis is er altijd veel te doen .. gaat de telefoon oid .. nee nu echt even tijd voor elkaar en tijd dus ook om tot gesprek te komen

laat in de avond kwamen we weer thuis maar zo'n dag voelt weer als een mini vakantie en geeft weer energie tot volhouden
eigenlijk moeten we t vaker doen !

de komende dagen worden spannend want ik ben benadert om mijn verhaal over Y* te doen
http://yerell.blogspot.nl/2014/02/en-dan-komt-er-wel-iets-bijzonders-op.html
toch ook weer een stukje verwerken

als ik weet wanneer "ons stukje"word uitgezonden zal ik het  in mijn blog plaatsen xx

maandag 17 februari 2014

en dan... komt er wel iets bijzonders op mijn pad..

zondag we komen uit de dienst en zoals gewoon maak ik de lunch en Alex leest de Visie
ik had hem van de week al even doorgebladerd maar mijn oog viel niet op artikel wat Alex wel opvalt

is iets voor jou hoor ik hem vanuit zijn luie stoel reopen.. wat ?? nou EO maakt nieuw programma en zoeken mensen die willen vertellen over hoe je verder gaat na verlies

ik lees t ook even en tik een mailtje .. net als of ik een blog schrijf.. mijn / ons verhaal vanuit mijn hart beschreven..

mijn blog waardoor ik Yerèll* eigenlijk en beetje levend houd en zijn naam blijf noemen

Ik vertel hoe veel verdriet er ook is ..en het gemis heel groot is .. voor Yerèll was zijn leven "op"
Jaren heft hij zoveel artsen verbaasd .. de epilepsie had hem zo te pakken .. zoveel moest hij inleveren
vele grenzen hebben we verlegd
na 16,5 jaar mogen en moeten zorgen .. moesten we hem loslaten en terug geven aan Onze Vader
is hij veilig in Jezus armen

mijn hoekje hierin huis is een fijn plekje waar ik graag voorsta
ik luister veel en graag muziek waar ik troost in mag vinden
lees veel gedichten waar ik ook troost uit haal en soms probeer ik zelf iets te dichten
ons geloof onze kracht tot volhouden
Yerèll*s laatste rustplaats ik weet dat hij daar niet is maar danst aan de andere kant op de gouden straten
 ik ga er toch met grote regelmaat heen .. om er tegen mijn knul te praten .. zijn plekje spik en span te laten zijn .. steek er soms een kaars aan om zo ook symbolisch te ervaren Licht in de wereld uw schijnt in mijn duisternis.. Ik mag weten wie U bent xx
ik vind er een rust en juist daar laat ik makkelijk mijn tranen stromen..
 in dit langer geleden geschreven blog lees je hoe alles tot vorm kwam ..http://yerell.blogspot.nl/2013/05/plekje-wat-ik-voor-ogen-had-is-af.html


het werd een langere mail als ik voornemens was

en vamiddag terwijl ik met Alex even een boodschap deed ging mijn telefoon
iemand van de redactie van t programma Bakkie Troost
http://www.eo.nl/algemeen/pers/lijst/detail/artikel/elke-zaterdag-een-bakkie-troost-van-eo-en-ikon/
we maakten een telefonische afspraak en ik deed mijn verhaal en beantwoordde de vragen
ik vertel hoe sluipmoordenaar de epilepsie voor Yerèll* was hoe ik in de enorme leegte die na 7 sept 2012 ontstaan is stapje voor stapje nieuwe invulling zoek.. over mijn vrijwilligerswerk op de Boemerang wat wekelijks en feestje is.. mijn werk een fijne afleiding .. ons geloof onze kracht tot volhouden omdat ik weet dat ik Yerèll* ooit terug mag zien!! en blij ben dat we omringd worden door zoveel lieve mensen
dit gedicht las ik vandaag en past zo goed..

Hoeveel kan een mens verdragen
Hoe sterk kun je eigenlijk zijn
Na verlies en zoveel strijd
Aan het einde van de lijn
Hoeveel zorgen kun je hebben
Hoelang kun je het vechten aan
Er kan klaarblijkelijk een heleboel
Wanneer er mensen aan jouw zijde staan
Die je steunen en soms dragen
Die je helpen en oprecht
Je laten zijn en laten blijven
Die luisteren naar wat je zegt
Ze staan altijd voor me klaar
Deze aandacht doet zo goed
Ik ben ze oneindig dankbaar
Hierdoor ontstaat er kracht en moed!
Karin

wo. zou er al gedraaid kunnen worden maar later hoorde ik dat dit wel kort dag was en die mening deel ik wel .. onbewust komt er toch weer emotie los
en al praat ik graag over mijn knul.. iets langer tijd om in gedachte alles vorm te geven is wel fijn en als vrouw ben je natuurlijk ijdel en wil je er wel goed uitzien.. Alex riep al meteen nou genoeg leuks in je kast hoor en haar met een klem omhoog en je ziet er goed uit..

later deze week hoor ik nu of ik " gekozen "word en wanneer we dan "draaien"

het kwam zo maar op mijn pad en als het echt vorm moet krijgen dan leidt Hij dit ook weer

De zon straalt voor Yerèll* aan de andere kant .. God is hem komen halen en leidt hem rond aan Zijn hand xx Mijn Jezus Zijn Redder xx